به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، صبح امروز در جمع طلاب اصفهانی به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی(ع) اظهار کرد: در روز نیمۀ ماه مبارک رمضان ولادت سبط اکبر امام مجتبی(علیه‌السلام) به عنوان اولین مولود ازدواج امیرالمومنین(ع) با فاطمۀ زهرا(س) واقع شده است و از این جهت اهمیت ویژه‌ای دارد، همچنین امام مجتبی(ع)، امام و حجت الهی بعد از پدر بزرگوارشان هستند و همۀ کمالات را داشتند.
عضو خبرگان رهبری ادامه داد: زهد به معنای نداشتن و کمبود سطح زندگی نیست، بلکه به معنای روحیۀ دل‌کندگی از دنیا است. این روحیه در وجود همۀ ائمه(علیهم السلام) یکسان بوده است و امام مجتبی(ع) نیز دو بار کل اموالشان را در راه خدا انفاق کردند.
وی اضافه کرد: صلح امام مجتبی(ع) نه از روی این بود که امام شجاع نبودند، شجاعت‌شان زبانزد همه بود، ولی بعد از شهادت امیرالمومنین(ع)، امام مجتبی(ع) وقتی پدرشان را به خاک سپردند، زمانی بود که می‌خواستند به جنگ با معاویه بروند و بلافاصله مردم را دعوت کردند و متأسفانه اصحاب به دلیل نداشتن معرفت و بصیرت جایگاه حجت الهی را که برای امام اول قائل بودند برای امام دوم به آن صورت قائل نبودندکه باعث شد اطراف امام حسن(ع) را خلوت بکنند
استاد حوزه خاطرنشان کرد: امام مجتبی(ع) بعد صلح کردند، بسیار مورد ظلم حتی از طرف دوستانشان واقع شدند و فقط حلم امام بود که باعث می‌شد، اسلام را حفظ کند، البته «وَ الْحِلْمِ الْحَسَنِیَّةِ» که در عبارت آمده کاشف این است که همۀ ائمه(ع) حلم داشتند، اما حلم امام مجتبی(ع) طوری بود که بین دوستان و حتی در منزل هم مظلوم بودند.
انتهای پیام
نظر شما